comfort-zone

 deze week had ik een gesprek met de vrouw van de sugar-wax salon. het gesprek ging over het leven. ik lag daar op de behandeltafel en zei dingen als dat ik mijn leven wel prima vond zo. een leven zonder grote ambities. 'maar', zei de vrouw 'je moet toch ook een keer uit je comfort-zone komen'. ik had ingestemd, maar had daar ook direct spijt van. toch ik hield maar mijn mond, de situatie waar ik nu in verkeerde was ook niet erg gunstig voor het voeren van discussies. we hadden het daarna over de culturele sector.

de comfort-zone. ik bleef er een aantal dagen nog over nadenken. weten wij eigenlijk wel wat wij met deze uitspraak bedoelen? dat we uit de comfort-zone moeten, om vooruit te komen? in principe stap ik elke dag wel uit mijn comfort-zone, aangezien het bed de plek is waar ik het liefst de hele dag in zou willen liggen. ik stap uit mijn comfort-zone wanneer ik een praatje maak met de groenteboer. ik stap nota bene elke drie weken uit mijn comfort-zone om halfnaakt op een behandeltafel te liggen om vervolgens mijn punani te laten waxen.

mijn therapeut zei dat wanneer je een depressie hebt, je niet meer kan vertrouwen op je lichaam. eerst zei mijn lichaam ' ik ben moe', en nam ik een dutje. maar mijn lichaam bleef maar zeggen dat ik moe was, en dutjes hielpen niet. wat wel hielp, was hier tegenin gaan. het bed uit stappen wanneer ik het liefst zou willen blijven liggen. naar buiten gaan voor boodschappen, wanneer ik het liefste binnen was gebleven omdat ik bang ben gezien te worden. 
de depressie voelde in zekere zin een comfort-zone. al is dat eigenlijk niet waar. want blijkbaar vond ik het toch niet zo comfortabel. anders had ik in eerste instantie nooit contact opgenomen met de huisarts.

wat mensen eigenlijk zeggen is niet dat je uit een comfort-zone moet stappen. maar dat je op zoek moet gaan naar de comfort-zone. (daarnaast denk ik ook dat dat hele idee van vooruit willen gaan een bedenksel is van het kapitalisme, nog een reden om niet in de comfort-zone te willen geloven)

maar ik snap haar wel. de vrouw van de wax salon. mensen met een eigen bedrijf hebben natuurlijk een hele andere instelling.