"onze stadsgenoten waren niet schuldiger dan anderen; ze vergaten bescheiden te zijn, meer niet, en ze gingen ervan uit dat plagen onmogelijk waren en dat alle wegen dus nog voor hen openstonden: ze bleven gewoon zakendoen, organiseerden reizen en hielden er meningen op na. waarom zouden ze ook denken aan de pest, die een eind maakt aan de toekomst aan reizen en aan discussies?
ze meenden vrij te zijn, maar niemand zal ooit vrij zijn zolang er plagen bestaan."
albert camus, de pest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten